In alle vroegte vertrokken we afgelopen vrijdag als de vier vissers van het team “ut Poerwinkeltjen Urk” richting Dalen om de 24 uurs wedstrijd te gaan vissen op het meer van de Huttenheugte. Deze jaarlijks terugkerende wedstrijd werd dit jaar voor de tweede keer gehouden. Vorig jaar waren de Urkers met twee teams van de partij. Team “ut Poerwinkeltjen Urk” visten toen onder de naam “Urkerwitvissers” en wist een knappe derde plaats te behalen.
Bij aankomst werden de we goed ontvangen met koffie en een dikke plak cake. Door een miscommunicatie bleken de vissers allemaal een uur te vroeg aanwezig, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een welkomst woordje werden de huisjes geloot waarbij gevist zou gaan worden. Harm de Vries trok nummer zes, wat inhield dat we op de stek zaten waar al een paar keer de wedstrijd gewonnen was. Hier waren we dus niet ontevreden over. Bij het huisje aangekomen begon iedereen aan zijn taak. Melle en Adriaan hadden hun visstations mee genomen, Hessel Post nam het voer onder handen en Harm dook met de boodschappen het huisje in.
Toen om drie uur vrijdag middag het startsein van de wedstrijd klonk was alles net klaar. Melle en Hessel hadden de eer om de eerste drie uur te vissen. Melle maakte een voerplek op 50 meter uit de kant en Hessel viste op 72 meter. De verwachting was dat de verre stek de meeste vis op zou leveren, omdat die net in een diep gat lag. de korte stek lag op een wat ondieper stuk van het meer. Harm en Adriaan maakte ondertussen hun stokken op orde en zorgde voor een natje en een droogje. Adriaan had wat hennep en boekweit gekookt en probeerde hiermee een stek on de kant te maken voor een eventuele karper.
Toen na drie uur vissen Harm en Adriaan aan de beurt waren om te gaan vissen, lag er nog geen visje in het net. Toch maakte we ons nog niet veel zorgen. De wedstrijd duurde nog lang, en tegen het donker worden zou de vis wel los komen. maar het geduld werd danig op de proef gesteld. En dat niet alleen bij ons. Onze beide buren zaten ook naar een stille top te kijken. Ook bij het donker worden werd er geen vis gevangen. Toch verveelde we ons geen ogenblijk. De sessies van drie uur op en drie uur af waren een goede keus. Je viste net lang genoeg om als je niks ving, het toch leuk te houden. Ondertussen werd voor de partytent het kampvuur hoog opgestookt en konden degene die niet visten zich tegoed doen aan allerlei versnaperingen.
   |  Toen Melle op de 50 meter stek rond middernacht de eerst brasem ving, die al snel gevolgd werd door de tweede, leek er schot in de zaak te komen. Op de verre stek bleef het jammer genoeg verdacht rustig. Ondertussen hadden Hessel en Melle de kist verruild voor een kort knippien onder de dekens en visten Adriaan en Harm de sessie van twaalf uur tot drie uur ’s nachts. Harm ving er nog wat klein spul bij en Adriaan begon ook wat leven te zien op de top, al was het niet spectaculair. Met een miniboilie op de hair wist hij toch een brasem te verleiden en begon de verre stek ook een beetje productief te worden. Harm had ondertussen bij zijn twee feeders de voorslag eraf gegooid en viste met de feeder van Adriaan. Dit was Adriaan ook al overkomen. |
 Ondertussen waren Melle en Hessel weer paraat en konden Harm en Adriaan onder de dekens. De vangsten bleven dramatisch al wist Melle af en toe een brasem te landen. De vangsten waren zodanig dat als er niks veranderde, team “ut Poerwinkeltjen Urk” zonder prijs de wedstrijd zouden eindigen. En veranderden deed het niet. Ook niet toen het licht begon te worden en de daarop volgende ochtend en middag. |   |
Bij de weging bleef de teller steken op een dikke 25 kilo. Onze linker buren kregen niet meer dan een dikke 17 kilo boven water. Aan de overkant van het meer hadden de teams meer geluk. Daar kwam team “Huttenheugte” met bijna 69 kilo als winnaar vandaan. Team “De Witvisser” werd tweede met krap 60 kilo. De enigste wezens aan onze kant die de nacht van hun leven hadden waren de meerkoeten, zij hebben het hele weekend de kost gehad op het karperstekje onder kant.
Zaterdagavond werden alle teams verwacht in het centrum, waar onder het genot van een uitgebreide barbecue de prijsuitreiking gehouden werd.
Omdat de huisjes waar we in verbleven voor het hele weekend geboekt waren, konden we nog tot maandag relaxen, wat we uiteraard ook volop deden.
Ondanks dat de vangsten erg tegenvielen was het een zeer geslaagd weekend en zeker voor herhaling vatbaar.
Onze dank gaat uit naar Rob van De Witvisser voor het organiseren van deze geweldige wedstrijd en uiteraard ook naar hengelsportzaak ut Poerwinkeltjen voor het sponsoren van de kleding.
Team “ut Poerwinkeltjen Urk”
Melle van der Heide
Harm de Vries
Hessel Post
Adriaan den Hartog
Terug
Omdat de huisjes waar we in verbleven voor het hele weekend geboekt waren, konden we nog tot maandag relaxen, wat we uiteraard ook volop deden.
Ondanks dat de vangsten erg tegenvielen was het een zeer geslaagd weekend en zeker voor herhaling vatbaar.
Onze dank gaat uit naar Rob van De Witvisser voor het organiseren van deze geweldige wedstrijd en uiteraard ook naar hengelsportzaak ut Poerwinkeltjen voor het sponsoren van de kleding.
Team “ut Poerwinkeltjen Urk”
Melle van der Heide
Harm de Vries
Hessel Post
Adriaan den Hartog
Terug
