Met de vangsten van de vorige twee wedstrijden nog vers in het achterhoofd was het bij de loting niet echt positief wat er allemaal gezegd werd. bijna iedereen was het er over eens dat het deze wedstrijd net zo zou gaan verlopen als de vorige twee. toch liep het iets anders. Op een paar stekken waren toch een aantal voorns gearriveerd en die besloten ook nog eens te gaan azen, hoe mooi wil je het hebben. voor de vissers die er zaten was het een feestje. Terwijl er op de stek ernaast geen voorn was te bekennen. noppes naadaa helemaal niks. hoe vreselijk wil je het hebben. Thijs de Lange ving in de Oosthaven in drie-en-een-half uur tijd meer dan vijfentwintig kilo mooie dikke voorns. In de Westhaven was het niet veel anders. Terwijl zijn linker buren met nog niet eens een klein baarsje vroegtijdig van het strijdtoneel vertrokken, hing Otto van Horssen na de wedstrijd dik 14 kilo aan de weegschaal. Maar om maar te zeggen wat de meeste vissers zeggen als ze weing of niks gevangen hebben, WE HADDEN ER MOOI WEER BIJ.
